H δολοφονία της Μπεναζίρ Μπούτο προκάλεσε σοκ, δεν άλλαξε όμως τα δεδομένα στο Πακιστάν, παρά μόνο τα έκανε γνωστά στον υπόλοιπο κόσμο: από τον περασμένο Ιούλιο και το μακελειό στο Κόκκινο Τέμενος (Λαλ Μαστζίντ) του Ισλαμαμπάντ, λόγω της αντιπαράθεσης των ισλαμιστών και των δυνάμεων ασφαλείας, η χώρα βιώνει ένα ανεπανάληπτο κύμα βίας με πολύνεκρες επιθέσεις αυτοκτονίας σε σχεδόν καθημερινή βάση. Για πολλούς αναλυτές τα γεγονότα εκείνα σήμαναν την έναρξη της διαδικασίας «ταλιμπανοποίησης» του Πακιστάν. Τον πρώτο ρόλο στη διαδικασία αυτή έχουν οι φυλές της αφγανοπακιστανικής μεθορίου που δημιούργησαν το φαινόμενο των Ταλιμπάν στη γειτονική χώρα, η Αλ Κάιντα και οι οργανώσεις Χαρκάτ ουλ Τζιχάντ αλ Ισλάμι (Κίνημα του Ισλαμικού Ιερού Πολέμου) και Τζαΐς-ε-Μοχάμεντ (Ο Στρατός του Μωάμεθ) που είχαν καταλάβει το Λαλ Μαστζίντ.Για μια χώρα που ακροβατεί μεταξύ του εκδημοκρατισμού, του εδαφικού ακρωτηριασμού (εξαιτίας των ισχυρών αυτονομιστικών αντάρτικων στο Μπαλουχιστάν και στο Ουαζιριστάν) και του ισλαμισμού, το πολιτικό κενό της Μπούτο, η οποία κηδεύτηκε χθες στη γενέτειρά της Ναουντέρο σε κλίμα θλίψης και αγανάκτησης, είναι παραπάνω από δυσαναπλήρωτο: είναι η απώλεια του οράματος για ένα μετριοπαθές και φιλελεύθερο Πακιστάν. Τα διεθνή ΜΜΕ τονίζουν ότι ο θάνατος της Μπούτο εκτροχιάζει πλήρως τη μεταβίβαση της εξουσίας από τους στρατιωτικούς στους πολιτικούς και ακυρώνει κάθε σενάριο για τη συγκρότηση ενωμένου πολιτικού μετώπου απέναντι στον ισλαμικό εξτρεμισμό. Είναι ενδεικτικό πως η πακιστανική κυβέρνηση εξετάζει πλέον το ενδεχόμενο αναβολής των προγραμματισμένων για τις 8 Ιανουαρίου εκλογών, από τις οποίες έχει ήδη δηλώσει πως θα απόσχει ο Ναουάζ Σαρίφ, ο μοναδικός πλέον ισχυρός αντιπολιτευτικός παράγοντας απέναντι στον πρόεδρο Περβέζ Μουσάραφ. Ηγέτες μικρότερων κομμάτων, όπως ο Ριάζ Μαλίκ του Κινήματος για τη Δικαιοσύνη, κάνουν πια ανοιχτά λόγο για εμφύλιο, σύγκρουση «όλων με όλους».Η κρίση στο Πακιστάν αποσταθεροποιεί ολόκληρη τη Νοτιοανατολική Ασία: η Ινδία ανησυχεί για αναζωπύρωση της δράσης των μουσουλμάνων αυτονομιστών στο διαφιλονικούμενο Κασμίρ, ενώ στο Αφγανιστάν οι δυνάμεις του ΝΑΤΟ αναμένουν κλιμάκωση των επιθέσεων των ορμώμενων από το πακιστανικό έδαφος Ταλιμπάν.Η Ουάσιγκτον ανησυχεί πως ενδεχόμενη πτώση του Πακιστάν θα της αφαιρέσει ένα σύμμαχο στον «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας» και θα προσθέσει στους ισλαμιστές μια μεγάλη χώρα με πυρηνικά όπλα. Η βρετανική εφημερίδα «Independent» εμφανίζει την Ουάσιγκτον και το Λονδίνο να αναρωτιούνται αν ο Μουσάραφ αποτελεί επαρκές ανάχωμα απέναντι στον ισλαμισμό κι όχι αιτία για την έξαρσή του και να προβληματίζονται επειδή με την απώλεια της Μπούτο περιορίζονται δραστικά οι «εναλλακτικές λύσεις». Πάντως, προς το παρόν δεν φαίνεται να απειλούνται η περιφερειακή ή η διεθνής ενεργειακή ασφάλεια.Οπως εξηγεί στον ΕΤ ο κ. Θεόδωρος Τσακίρης, ειδικός σε θέματα ενεργειακής πολιτικής ασφάλειας, επιστημονικός συνεργάτης του Ινστιτούτου Ενέργειας Νοτιοανατολικής Ευρώπης (ΙΕΝΕ), δεν διέρχεται από το έδαφος του Πακιστάν κανένας σημαντικός αγωγός προς τις αγορές της Κίνας και της Ινδίας. «Τα σχέδια της δεκαετίας του 1990, για τη μεταφορά πετρελαίου από το Καζακστάν και φυσικού αερίου από το Τουρκμενιστάν μέσω του Πακιστάν, έχουν εγκαταλειφθεί από το 2001, όπως πιο πρόσφατα εγκαταλείφθηκαν ανάλογα σχέδια για την εξαγωγή ιρανικού φυσικού αερίου προς την Ινδία», καταλήγει ο κ. Τσακίρης.e-tipos
