Σε ένα από τα τέσσερα πειράματα που εμπλέκονται στην επίτευξη ενός από τα μεγαλύτερα επιστημονικά εγχειρήματα που πραγματοποιήθηκε ποτέ, την έναρξη λειτουργίας του Μεγάλου Επιταχυντή Αδρονίων, στο Διεθνές Εργαστήριο Πυρηνικών Ερευνών CERN της Γενεύης, συμμετέχει το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Συγκεκριμένα συμμετέχει στο πείραμα CMS, ένα από τα μεγαλύτερα πειράματα που έφτιαξε ποτέ η ανθρωπότητα.
Οι κύριοι στόχοι του πειράματος επικεντρώνονται στις ακόλουθες αναζητήσεις:
(α) Η αναζήτηση του σωματιδίου (ή σωματιδίων) higgs, που είναι υπεύθυνο για τη μάζα όλων των στοιχειωδών σωματιδίων .
(β) Η αναζήτηση της υπερσυμμετρίας, δηλαδή της συμμετρίας ανάμεσα στα σωματίδια που συνιστούν την ύλη. Η υπερσυμμετρία εισάγει έτσι την έννοια του συνέταιρου "σωματιδίου", διπλασιάζοντας τον αριθμό των σωματιδίων, θεραπεύει όμως έτσι τα υπολογιστικά προβλήματα του Πρότυπου Μοντέλου, το οποίο περιγράφει επακριβώς όλα σχεδόν τα φυσικά φαινόμενα, εκτός από τα βαρυτικά, καθ' όλη την ιστορία του Σύμπαντος, εδώ και 13,7 δισεκατομμύρια χρόνια. Παράλληλα, η υπερσυμμετρία επιλύει το πρόβλημα της σύστασης της σκοτεινής ύλης του Σύμπαντος, αλλά και αποτελεί αναγκαίο συστατικό για να επιτευχθεί η ενοποίηση της βαρύτητας με τις τρεις άλλες αλληλεπιδράσεις (ηλεκτρομαγνητική, ισχυρή και ασθενής) μέσα από τη θεωρία των υπερχορδών.
(γ) Η αναζήτηση επιπρόσθετων διαστάσεων στο χωρόχρονο, πέρα από τις τρεις γνωστές διαστάσεις και το χρόνο, οι οποίες θα μπορούσαν να εξηγήσουν αρκετά προβλήματα στη διαφοροποίηση των βασικών αλληλεπιδράσεων.
(δ) Η εκτενής μελέτη των συνθηκών της Μεγάλης Έκρηξης (Big Bang) και η λεπτομερής κατανόηση της εξελικτικής πορείας του Σύμπαντος, από τα πιο μεγάλα συστήματα του Διαστήματος μέχρι τα πιο μικρά, τα στοιχειώδη σωματίδια που αποτελούν τη δομή της ύλης.
Οι κύριοι στόχοι του πειράματος επικεντρώνονται στις ακόλουθες αναζητήσεις:
(α) Η αναζήτηση του σωματιδίου (ή σωματιδίων) higgs, που είναι υπεύθυνο για τη μάζα όλων των στοιχειωδών σωματιδίων .
(β) Η αναζήτηση της υπερσυμμετρίας, δηλαδή της συμμετρίας ανάμεσα στα σωματίδια που συνιστούν την ύλη. Η υπερσυμμετρία εισάγει έτσι την έννοια του συνέταιρου "σωματιδίου", διπλασιάζοντας τον αριθμό των σωματιδίων, θεραπεύει όμως έτσι τα υπολογιστικά προβλήματα του Πρότυπου Μοντέλου, το οποίο περιγράφει επακριβώς όλα σχεδόν τα φυσικά φαινόμενα, εκτός από τα βαρυτικά, καθ' όλη την ιστορία του Σύμπαντος, εδώ και 13,7 δισεκατομμύρια χρόνια. Παράλληλα, η υπερσυμμετρία επιλύει το πρόβλημα της σύστασης της σκοτεινής ύλης του Σύμπαντος, αλλά και αποτελεί αναγκαίο συστατικό για να επιτευχθεί η ενοποίηση της βαρύτητας με τις τρεις άλλες αλληλεπιδράσεις (ηλεκτρομαγνητική, ισχυρή και ασθενής) μέσα από τη θεωρία των υπερχορδών.
(γ) Η αναζήτηση επιπρόσθετων διαστάσεων στο χωρόχρονο, πέρα από τις τρεις γνωστές διαστάσεις και το χρόνο, οι οποίες θα μπορούσαν να εξηγήσουν αρκετά προβλήματα στη διαφοροποίηση των βασικών αλληλεπιδράσεων.
(δ) Η εκτενής μελέτη των συνθηκών της Μεγάλης Έκρηξης (Big Bang) και η λεπτομερής κατανόηση της εξελικτικής πορείας του Σύμπαντος, από τα πιο μεγάλα συστήματα του Διαστήματος μέχρι τα πιο μικρά, τα στοιχειώδη σωματίδια που αποτελούν τη δομή της ύλης.
