
Οι καφέ αρκούδες λιγοστεύουν επικίνδυνα στα βουνά της Πίνδου και ενώ μέχρι πρότινος ήταν το σύμβολο της άγριας φύσης της, τώρα απειλούνται με αφανισμό.
Αλλεπάλληλα είναι τα κρούσματα δηλητηριασμένων καφέ αρκούδων, αλλά και θανατηφόρων ατυχημάτων τους. Τα τελευταία χρόνια ένδεκα καφέ αρκούδες έχασαν τη ζωή τους σε σύγκρουσή τους με αυτοκίνητα. Κι αυτό γιατί αναπτύχθηκε το οδικό δίκτυο μέσα στα δάση με αποτέλεσμα να μοιάζει ως αναπόφευκτο το αιματηρό τέλος τους. Η συρρίκνωση του φυσικού περιβάλλοντος, η λαθροθηρία και οι συνεχώς αυξανόμενες απρόοπτες συναντήσεις με τις…καραμπίνες και τα δηλητήρια των ανθρώπων έχουν αφήσει πολύ στενά περιθώρια στις καφέ αρκούδες της Πίνδου για να επιζήσουν.
Το δικαιολογητικό των… καραμπινιέρων και αυτών που τις δηλητηριάζουν ότι «σκοτώνουμε τις καφέ αρκούδες, γιατί κατεβαίνουν σε κατοικημένες περιοχές και οι ίδιες μας οπλίζουν τα χέρια», δεν είναι επαρκής. Οι αρκούδες αναζητούν τροφή και όπως λένε οι ειδικοί ποτέ δεν επιδιώκουν σύγκρουση με τους ανθρώπους. Μπαίνουν σε κατοικημένες περιοχές σε μια απέλπιδα προσπάθεια να βρουν τροφή. Οι καφέ αρκούδες της Πίνδου όταν διαφυλασσόταν η φυσική ισορροπία δεν έτρωγαν πρόβατα και κότες, αφού τρέφονταν από τα άγρια οπωροφόρα. Στο πλαίσιο αυτό οικολογικές και περιβαλλοντικές οργανώσεις οργανώνουν στην Πίνδο λειμώνες ή φυτεύουν οπωροφόρα δένδρα, ώστε να μπορούν οι καφέ αρκούδες να μένουν ζωντανές στον χώρο τους.
Ο «Αρκτούρος» και άλλες Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις δραστηριοποιούνται για την σωτηρία των καφέ αρκούδων της Πίνδου. Προωθούν την αντίληψη ότι οι καφέ αρκούδες χρειάζεται να ζουν σ’ ένα αδιατάρακτο περιβάλλον. Γενικά επιδιώκουν την διαφύλαξη των φυσικών πόρων και επιχειρούν την καθιέρωση πρακτικών αειφορικής διαχείρισή τους.
Αξίζει να σημειωθεί ότι οι καφέ αρκούδες σ’ ολόκληρη την Ελλάδα υπολογίζονται στις 150 και ζουν σε δύο αποκομμένους πληθυσμούς στην Πίνδο και στην Ροδόπη.