Πέμπτη 11 Μαρτίου 2010

Ηπειρωτική Φύση και Πολιτισμός αναξιοποίητα ακόμη «προϊόντα»


Σε συνθήκες οικονομικής κρίσης και με ισχνή παραγωγική βάση, η Ήπειρος διαθέτει λιγοστά συγκριτικά πλεονεκτήματα, για να διαμορφώσει την υπόστασή της στην Ελλάδα και στην Ευρώπη.

Ο Πολιτισμός είναι ένα από αυτά. Η πολιτιστική κληρονομιά, η διαχρονικότητα του Ηπειρωτικού πνεύματος, μαζί με το θαυμάσιο φυσικό περιβάλλον, τη βιοποικιλότητα και το εύκρατο κλίμα είναι ό,τι καλύτερο διαθέτουμε. Πώς τα αξιοποιούμε;
Επισημαίνεται από πολλούς η φθίνουσα συνεισφορά του πολιτιστικού τουρισμού στην Ηπειρωτική οικονομία. Αυτό, όμως, ήταν αναμενόμενο, αφού συνηθίσαμε να χρησιμοποιούμε τον πολιτισμό ως υποβοηθητικό και επικουρικό στοιχείο, ενός τουρισμού κακής ποιότητας και μικρής σχετικά οικονομικής απόδοσης.

Η πολιτιστική κληρονομιά της Ηπείρου, υποστηρίζουν τοπικοί φορείς, αποτελεί σταθερά και διαχρονικά το «ξεχασμένο παιδί» της πολιτικής, του κράτους και του προϋπολογισμού.
Είναι λοιπόν απόλυτη αναγκαιότητα να συγκροτηθεί μια νέα πολιτική που θα αναδείξει τους ανεκτίμητους πολιτιστικούς μας θησαυρούς, ώστε να αναπτυχθεί έτσι και ο μνημειακός τουρισμός.
Πολιτισμός βεβαίως δεν είναι μόνο τα αρχαία μνημεία. Είναι και η σύγχρονη Ηπειρωτική δημιουργία, που συχνά ακτινοβολεί χάρη στην ποιότητά της, όπως το Μουσείο Παύλου Βρέλλη στο Μπιζάνι, τα γλυπτά του Θ. Παπαγιάννη στο Ελληνικό, η Πινακοθήκη Αβέρωφ στο Μέτσοβο, το Μουσείο Αγάπιου Τόλη στους Κήπους Ζαγορίου, το Λαογραφικό Μουσείο Πωγωνιανής και πλειάδα άλλων αξιόλογων στις πόλεις και τα χωριά της Ηπείρου.

ΜΕ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ
Επιβάλλεται λοιπόν συνεργασία δημόσιου, ιδιωτικού τομέα και Τοπικής Αυτοδιοίκησης για την αξιοποίηση δημοσίων και ιδιωτικών μνημείων και μουσείων με σαφείς κανόνες και προϋποθέσεις. Η κληρονομιά μας οφείλει να συνδεθεί με τις σημερινές ανάγκες των πολιτών και των νέων. Τα δημόσια μουσεία μας λόγου χάρη χρειάζονται άλλα ωράρια, άλλη προβολή και επικοινωνία, άλλη λογική.
Η κρατική χρηματοδότηση (που σήμερα είναι πενιχρή) οφείλει σταδιακά να συγκλίνει με τον μέσο κοινοτικό όρο. Κυρίως όμως είναι ανάγκη να υπαχθεί σε κανόνες και κριτήρια.
Η χρηματοδότηση π.χ. οφείλει να κατευθυνθεί, μέσω διαφημιστικής προβολής, στην εξαγωγή «πολιτιστικών προϊόντων» και δραστηριοτήτων στο εξωτερικό, για να προσελκύσουμε και άλλους επισκέπτες στην Ήπειρο.

http://www.proinoslogos.gr/pn/index.php?module=pagesetter&func=viewpub&tid=13&pid=2378