.
Πάρκιν που κατασκευάστηκε δυο φορές! κόστισε ένα σορό λεφτά τώρα (ξανά) καταρρέει.
.
.
Λίγο- πολύ, είναι γνωστή η μέθοδος κατασκευής έργων στους Δήμους, με κατατμήσεις στα όρια της ανάθεσης και των πολλαπλών στην συνέχεια απ’ ευθείας αναθέσεων. Αυτό πέρα από τις όποιες παράνομες δοσοληψίες που πιθανά υποκρύπτει, έχει σαν βασική συνέπεια την κατασκευή έργων χαμηλού επιπέδου, με σοβαρές πολλές φορές κακοτεχνίες και μεγάλο κόστος, που τελικά έχουν σαν αποτέλεσμα την κατασπατάληση δημόσιου χρήματος.
Μια χαρακτηριστική περίπτωση «καραμπινάτης» κακοτεχνίας ανακαλύψαμε στο δήμο Φιλιατών. Σίγουρα δεν είναι η πρώτη αλλά ούτε η τελευταία. Απλώς την παρουσιάζουμε με την ελπίδα να αναγνωρισθούν ευθύνες και η επόμενη δημοτική αρχή να είναι περισσότερο προσεκτική τόσο στις επιλογές όσο και στις αναθέσεις των έργων...
Πριν μερικά χρόνια το τοπικό συμβούλιο Φοινικίου αποφάσισε να κατασκευάσει ένα επιπλέον πάρκιν στο χωριό. Αν και ορισμένοι αμφέβαλαν για την χρησιμότητα του, το πάρκιν εντάχθηκε στα έργα υποδομής του χωριού, διαφημίστηκε δεόντως στην πλατεία του κατά τους θερινούς μήνες τότε που οι απόδημοι επιστρέφουν στο τόπο των παιδικών τους αναμνήσεων και καταχωρήθηκε στις επιτυχημένες δραστηριότητες του προέδρου.
Σαν πέρασε λίγος καιρός, το πάρκιν άρχισε να υποχωρεί και το πολυδιαφημισμένο έργο (κατασκευαστικά τουλάχιστον), κύλησε στην πλαγιά.
Ζητήθηκαν ευθύνες, γιατί το έργο ήταν σχετικά πρόσφατο, και το θέμα κουκουλώθηκε με την δικαιολογία ότι χρειαζόταν επιπλέον δοκούς στήριξης και σοβαρότερη μελέτη. Άρα το «έργο υποδομής» έγινε χωρίς σοβαρή μελέτη και εμφανέστατα με κατασκευαστικές αδυναμίες. Ο εργολάβος όφειλε να το αποκαταστήσει γιατί το παρέδωσε ως άρτιο έργο και πληρώθηκε.
Μετά την πάροδο κάποιου χρόνου επανέρχεται το θέμα αποκατάστασης του πάρκιν. Τώρα, με συνοπτικές διαδικασίες, αποφασίζεται η ανακατασκευή του. Κάποιες διαμαρτυρίες για την ποιότητα του έργου ξεπεράστηκαν με υποσχέσεις για μια ισχυρή κατασκευή με σοβαρή μελέτη και λούκια αποστράγγισης των υδάτων αφού όπως υποστήριζαν η κατάρρευση οφειλόταν στην διάβρωση του εδάφους από τις βροχοπτώσεις. Μόνο που για γίνει όπως πρέπει χρειάζεται να πληρωθεί «κάτι» παραπάνω.
Πάλι κάποιες διαμαρτυρίες για το κόστος οι οποίες αντιμετωπίστηκαν με τα γνωστά «προέχει η ασφάλεια...» «ο δήμος πρώτα σκέφτεται τον πολίτη...» και άλλα τέτοια.
Συναισθηματίες οι Φοινικιώτες, συμφώνησαν! Δέκα μέρες τον χρόνο επισκέπτονται το χωριό τους να μην τους πλακώσει και το πάρκιν.
Ξανά οι μπετονιέρες ανηφορίζουν προς το φοινίκι για να ξαναφτιάξουν το πάρκιν. Και ξανά ο δήμος το χρέωσε, φαντάζομαι, από τα κονδύλια για τις υποδομές. Δεν φαντάζομαι ως νέο έργο υποδομής.
Τεχνικές γνώσεις δεν διαθέτουμε αλλά το έργο φάνταζε δυνατό. Σε συζητήσεις στο καφενείο του χωριού το καλοκαίρι εκθειαζόταν ο όγκος του τσιμέντου και η ποσότητα του σίδερου που είχε χρησιμοποιηθεί. Κόστισε κάτι παραπάνω αλλά έγινε αθάνατο ήταν η εντύπωση που αποκόμιζε ο καλοπροαίρετος Φοινικιώτης.
Μετά από ένα περίπου χρόνο κάποιες ρωγμές έκαναν την εμφάνιση τους στην επιφάνεια του πάρκιν. Κάποιος κουτοπόνηρος έσπευσε να τις καλύψει με τσιμέντο περισσότερο για να κρύψει το πρόβλημα παρά να το αντιμετωπίσει.
Σήμερα το πάρκιν είναι σε επικίνδυνη κατάσταση. Ένα τμήμα αποκολλήθηκε και το τοιχίο στήριξης κατέρρευσε.(φωτο) Σε λίγο καιρό θα το ψάχνουμε στο λόγγο. Ένα έργο που φτιάχτηκε δυο φορές κόστισε ένα σορό λεφτά τώρα είναι άχρηστο.
Παρόμοιες περιπτώσεις υπάρχουν και σε άλλες περιοχές σε άλλους δήμους. Μόνο που εκεί ζητούνται ευθύνες. Η αντιπολίτευση ανταποκρίνεται στο ρόλο της και ελέγχει τη συμπολίτευση. Ελπίζουμε κάποια στιγμή τα πράγματα να λειτουργήσουν καλύτερα και να μάθουμε από την αντιπολίτευση πόσα έργα έγιναν, πόσο χρήσιμα είναι, ποιος τα παρέλαβε και πόσο κόστισαν. Ας γίνει η αρχή από το Φοινίκι και από το Ξέχωρο που είναι ο τόπος καταγωγής τόσο του πρώην αντιδημάρχου και υπεύθυνου των τεχνικών έργων του δήμου όσο και του επικεφαλής της αντιπολίτευσης.
Μια χαρακτηριστική περίπτωση «καραμπινάτης» κακοτεχνίας ανακαλύψαμε στο δήμο Φιλιατών. Σίγουρα δεν είναι η πρώτη αλλά ούτε η τελευταία. Απλώς την παρουσιάζουμε με την ελπίδα να αναγνωρισθούν ευθύνες και η επόμενη δημοτική αρχή να είναι περισσότερο προσεκτική τόσο στις επιλογές όσο και στις αναθέσεις των έργων...
Πριν μερικά χρόνια το τοπικό συμβούλιο Φοινικίου αποφάσισε να κατασκευάσει ένα επιπλέον πάρκιν στο χωριό. Αν και ορισμένοι αμφέβαλαν για την χρησιμότητα του, το πάρκιν εντάχθηκε στα έργα υποδομής του χωριού, διαφημίστηκε δεόντως στην πλατεία του κατά τους θερινούς μήνες τότε που οι απόδημοι επιστρέφουν στο τόπο των παιδικών τους αναμνήσεων και καταχωρήθηκε στις επιτυχημένες δραστηριότητες του προέδρου.
Σαν πέρασε λίγος καιρός, το πάρκιν άρχισε να υποχωρεί και το πολυδιαφημισμένο έργο (κατασκευαστικά τουλάχιστον), κύλησε στην πλαγιά.
Ζητήθηκαν ευθύνες, γιατί το έργο ήταν σχετικά πρόσφατο, και το θέμα κουκουλώθηκε με την δικαιολογία ότι χρειαζόταν επιπλέον δοκούς στήριξης και σοβαρότερη μελέτη. Άρα το «έργο υποδομής» έγινε χωρίς σοβαρή μελέτη και εμφανέστατα με κατασκευαστικές αδυναμίες. Ο εργολάβος όφειλε να το αποκαταστήσει γιατί το παρέδωσε ως άρτιο έργο και πληρώθηκε.
Μετά την πάροδο κάποιου χρόνου επανέρχεται το θέμα αποκατάστασης του πάρκιν. Τώρα, με συνοπτικές διαδικασίες, αποφασίζεται η ανακατασκευή του. Κάποιες διαμαρτυρίες για την ποιότητα του έργου ξεπεράστηκαν με υποσχέσεις για μια ισχυρή κατασκευή με σοβαρή μελέτη και λούκια αποστράγγισης των υδάτων αφού όπως υποστήριζαν η κατάρρευση οφειλόταν στην διάβρωση του εδάφους από τις βροχοπτώσεις. Μόνο που για γίνει όπως πρέπει χρειάζεται να πληρωθεί «κάτι» παραπάνω.
Πάλι κάποιες διαμαρτυρίες για το κόστος οι οποίες αντιμετωπίστηκαν με τα γνωστά «προέχει η ασφάλεια...» «ο δήμος πρώτα σκέφτεται τον πολίτη...» και άλλα τέτοια.
Συναισθηματίες οι Φοινικιώτες, συμφώνησαν! Δέκα μέρες τον χρόνο επισκέπτονται το χωριό τους να μην τους πλακώσει και το πάρκιν.
Ξανά οι μπετονιέρες ανηφορίζουν προς το φοινίκι για να ξαναφτιάξουν το πάρκιν. Και ξανά ο δήμος το χρέωσε, φαντάζομαι, από τα κονδύλια για τις υποδομές. Δεν φαντάζομαι ως νέο έργο υποδομής.
Τεχνικές γνώσεις δεν διαθέτουμε αλλά το έργο φάνταζε δυνατό. Σε συζητήσεις στο καφενείο του χωριού το καλοκαίρι εκθειαζόταν ο όγκος του τσιμέντου και η ποσότητα του σίδερου που είχε χρησιμοποιηθεί. Κόστισε κάτι παραπάνω αλλά έγινε αθάνατο ήταν η εντύπωση που αποκόμιζε ο καλοπροαίρετος Φοινικιώτης.
Μετά από ένα περίπου χρόνο κάποιες ρωγμές έκαναν την εμφάνιση τους στην επιφάνεια του πάρκιν. Κάποιος κουτοπόνηρος έσπευσε να τις καλύψει με τσιμέντο περισσότερο για να κρύψει το πρόβλημα παρά να το αντιμετωπίσει.
Σήμερα το πάρκιν είναι σε επικίνδυνη κατάσταση. Ένα τμήμα αποκολλήθηκε και το τοιχίο στήριξης κατέρρευσε.(φωτο) Σε λίγο καιρό θα το ψάχνουμε στο λόγγο. Ένα έργο που φτιάχτηκε δυο φορές κόστισε ένα σορό λεφτά τώρα είναι άχρηστο.
Παρόμοιες περιπτώσεις υπάρχουν και σε άλλες περιοχές σε άλλους δήμους. Μόνο που εκεί ζητούνται ευθύνες. Η αντιπολίτευση ανταποκρίνεται στο ρόλο της και ελέγχει τη συμπολίτευση. Ελπίζουμε κάποια στιγμή τα πράγματα να λειτουργήσουν καλύτερα και να μάθουμε από την αντιπολίτευση πόσα έργα έγιναν, πόσο χρήσιμα είναι, ποιος τα παρέλαβε και πόσο κόστισαν. Ας γίνει η αρχή από το Φοινίκι και από το Ξέχωρο που είναι ο τόπος καταγωγής τόσο του πρώην αντιδημάρχου και υπεύθυνου των τεχνικών έργων του δήμου όσο και του επικεφαλής της αντιπολίτευσης.
Εικόνα σεισμόπληκτης περιοχής παρουσιάζει το πάρκιν.
Το έδαφος υποχώρησε και το πάρκιν βρίσκεται στον ...αέρα. Το λούκι απ’ ότι φαίνεται τοποθετήθηκε ως διακοσμητικό.
Είμαστε περίεργοι ν’ ακούσομε τι δικαιολογία θα σκαρφιστούν οι υπεύθυνοι για τα τεχνικά έργα του δήμου.
Σχόλιο filiati.blogspot: Πολύ εύστοχα το συνάδελφο μπλοκ κάνει τη ερώτηση στο πρώην αντιδήμαρχο Σπύρο Παππά να μας απαντήσει τι έργα έγιναν στο χωριό του το Ξέχωρο. Να δούμε αν το τέρας ηθικής και ανιδιοτέλειας Σπύρος Παππάς, υπεύθυνος για τα έργα στο δήμο Φιλιατών, δικαιολογήσει την ασφαλτόστρωση στο σπίτι του, το τοιχίο εκατοντάδων μέτρων, πάλι στο σπίτι του, ποιος τα πλήρωσε και γιατί. Όσο για τα νταμάρια στο Ξέχωρο και αλλού ακόμη περιμένουμε την απάντηση του. Το μπλοκ μας και όνομα διαθέτει και διεύθυνση.
http://thesprotia-neaepoxi.blogspot.com/2010/03/blog-post_13.html
