Παρασκευή 22 Ιουνίου 2012

Η ακτινογραφία της κυβέρνησης Σαμαρά




Και τώρα, που καταλάγιασε η σκόνη από το σχηματισμό της νέας κυβέρνησης της Ν.Δ., ας επιχειρήσουμε μια ακτινογραφία της, τόσο ως προς τα πρόσωπα που την απαρτίζουν και τις θέσεις που κατέλαβαν, όσο, κυρίως, τη σύνδεση και τη σημειολογία προσώπων και υπουργικών θώκων. Όχι μόνο διότι τίποτε δεν είναι τυχαίο (στην ζωή, την πολιτική και κυρίως στη νομή της εξουσίας), αλλά και διότι κάποιοι, καλό είναι να ξέρουν ότι ξέρουμε… Ας αρχίσουμε από τα εύκολα, παρότι είναι το πλέον δύσκολο εξηγήσιμο. Το υπουργείο Οικονομίας και η ανάληψη της συγκεκριμένης θέσης από το διοικητή της Εθνικής Βασίλη Ράπανο. Σημειολογικά και ουσιαστικά η τοποθέτησή του στο πλέον κρίσιμο υπουργείο σημαίνει πολλά. Καταρχήν, αντιστρέφει το δίδυμο που είχαμε στην προηγούμενη κυβέρνηση, όπου ένας τραπεζίτης (Παπαδήμος) ήταν Πρωθυπουργός και ένας πολιτικός (Βενιζέλος) υπουργός Οικονομικών. Τώρα Πρωθυπουργός είναι ένας εκλεγμένος από τον λαό πολιτικός αλλά στη θέση του υπουργού Οικονομικών, αντί του στυγνού τεχνοκράτη (όπως είναι το προφίλ των τραπεζιτών), έχουμε έναν άνθρωπο- των τραπεζών μεν- αλλά που όμως έχει αντιστασιακές περγαμηνές, κοινωνικό προφίλ, λιτή ζωή και αποδοχή από όλους.
Όμως, παράλληλα πρόκειται για έναν άνθρωπο του στενού περιβάλλοντος των Παπανδρέου, υπήρξε διοικητής της Κτηματικής που συγχωνεύτηκε με την Εθνική τράπεζα, και κυρίως πρόεδρος του ΟΤΕ σε μια περίοδο που οι μίζες της Ζήμενς πέρναγαν με ταχύτητα δίπλα του και δεν έβλεπε τίποτα. Βεβαίως και δεν αφήνουμε οποιοδήποτε υπονοούμενο (άλλωστε ο λιτός τρόπος ζωής του δεν το επιτρέπει), ωστόσο είναι γεγονός ότι την εποχή εκείνη έγιναν τα μεγαλύτερα πάρτυ…

Βεβαίως, ακόμα δεν υπάρχει απάντηση στο γιατί έγινε υπουργός Οικονομικών…Η εύκολη απάντηση για όσους βιάζονται να κάνουν αντιπολίτευση είναι ότι τοποθετήθηκε εκεί από το τραπεζικό κατεστημένο για να εξασφαλίσει ότι θα ολοκληρωθεί η ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών (το μόνο όπως φαίνεται που ενδιαφέρει τους ξένους δανειστές μας αλλά και τους εγχώριους κυβερνώντες).
Η δεύτερη απάντηση έχει να κάνει όμως με την πρόθεση – προεκλογική εξαγγελία του Αντώνη Σαμαρά (και παράλληλα άμεσο αίτημα και ανάγκη της κοινωνίας) να κουρευτούν τα δάνεια που έχουν χορηγήσει οι τράπεζες. Ποιος άλλος εκτός από τον πρόεδρο της Ένωσης Ελληνικών Τραπεζών μπορεί να εξασφαλίσει καλύτερα ότι δεν θα προχωρήσει μια τέτοια ρύθμιση που θα κόστιζε στους τραπεζίτες περί τα 60 δις ευρώ;
Τα υπουργεία με τα πολλά λεφτά
Η.. ακτινογραφία μας όμως έδειξε και άλλα…Και τα βρήκε εκεί που βρίσκονται τα λεφτά. Στα μόνα υπουργεία δηλαδή που φέρνουν καλά νέα, αφού όλα τα άλλα επιφυλάσσουν για τους πολίτες αίμα, δάκρυα και πόνο…
Στο υπουργείο Ανάπτυξης, Μεταφορών και Δικτύων που θα διαχειρισθεί 21 δισεκατομμύρια ευρώ (21.000.000.000) βρίσκουμε ως υπουργό τον Κωστή Χατζηδάκη και ως υφυπουργούς τον Θανάση Σκορδά. τον Σταύρο Καλογιάννη και το Νότη Μηταράκη. Μιλάμε για το υπουργείο που θα έχει το ΕΣΠΑ, τα μεγάλα έργα, τον ΟΣΕ, τις Επικοινωνίες και άλλα πολλά που θα μοιράσουν λεφτά όχι μόνο στον έρμο πολίτη αλλά και στους γνωστούς και μην εξαιρετέους …θεσμικούς εργολάβους και εργολάβους. Θα αποτελέσει επίσης την ατμομηχανή της ανάπτυξης.
Αυτά εξηγούν και την άνευ προηγουμένου επίθεση που εξαπέλυσε χθες από το Mega ο κ. Πρετεντέρης. Δεν μπήκε ο αρεστός και επιθυμητός στο σύστημα που λυμαίνεται δεκαετίες τώρα όλα τα μεγάλα έργα και κάποιοι τα έχουν πάρει στο κρανίο
Η χθεσινή Mega – υστερία εξηγείται και από το οτι δεν πέρασε τελικά το σημιτικό κατεστημένο που ήθελαν οι ανεξάρτητοι διαπλεκόμενοι: Γιαννίτσης. Αράπογλου, Σουρνάρας κλπ.

Το άλλο μεγάλο υπουργείο που φέρνει λεφτά είναι εκείνο της Ενέργειας, όπου θα γίνει χαμός με την ΔΕΗ, την απελευθέρωση και τις μεγάλες εταιρείες που έχουν στο χώρο όλοι ανεξαιρέτως οι διαπλεκόμενοι εκδότες και μη. Εκεί υπουργός τοποθετήθηκε ένας διδάκτωρ του πανεπιστημίου της Ουψάλα, και σήμερα καθηγητής στο ΑΠΘ και βεβαίως – βεβαίως φίλος του κ. Βενιζέλου. Άρα, όλη τη δουλειά πρέπει να την κάνει ο κ. Καλαφάτης, που έχει διατελέσει ξανά υφυπουργός στον Ανάπτυξης επί Καραμανλή.

Αυτά νομίζουμε είναι τα υπουργεία όπου θα παιχθεί η μεγάλη μπάλα και επάνω τους θα συγκεντρωθούν τα φώτα της δημοσιότητας. Οι καραμπόλες στα άλλα υπουργεία στις οποίες επικεντρώνεται ο Τύπος και το Διαδίκτυο είναι δευτερεύουσας και τριτεύουσας σημασίας και τις αναφέρουμε στη συνέχεια για το ιστορικό

Συναινετικές καραμπόλες

Ο πρόεδρος της ΔΗΜ.ΑΡ. πρότεινε τέσσερα κυβερνητικά στελέχη, τα οποία τελικά κατέλαβαν θέσεις στο κυβερνητικό σχήμα: το νέο υπουργό Δικαιοσύνης, Αντώνη Ρουπακιώτη, τον υπουργό Διοικητικής Μεταρρύθμισης, Αντώνη Μανιτάκη, την υφυπουργό Υγείας, Φωτεινή Σκοπούλη, και τον υφυπουργό Παιδείας, Θεόδωρο Παπαθεοδώρου.
Την ΔΗΜΑΡ … πλήρωσε πρώτος ο βουλευτής της Ν.Δ., Κώστας Τζαβάρας, ο οποίος, αν και προοριζόταν για το υπουργείο Δικαιοσύνης (του είχε γίνει και σχετικό τηλεφώνημα, μάλιστα), τελικά βρέθηκε στο υπουργείο Παιδείας, λόγω της διαφωνίας του κ. Κουβέλη στο πρόσωπό του. Ο Σαμαράς αρχικά ήθελε τον Χαρ. Αθανασίου υπουργό Δικαιοσύνης, αλλά διαφώνησε ο Κουβέλης ο οποίος ήθελε τον Α. Ρουπακιώτη, τον οποίο πρότεινε και ο Βενιζέλος. Έτσι ο κ. Αθανασίου πήγε αναπληρωτής υπουργός Εσωτερικών και ο Τζαβάρας που είδε τον εαυτό του για λίγο υπουργό Δικαιοσύνης, στην θέση του αναπληρωτή υπουργού Πολιτισμού.

Ο Βενιζέλος διαφώνησε για τον Στεφανάδη στην θέση του υπουργού Υγείας, για τον πολύ σοβαρό λόγο ότι δεν τον ήθελε ο Κρεμαστινός.

Τον Στουρνάρα τον πρότεινε ο Βενιζέλος, αλλά διαφώνησε ο Σαμαράς όχι για το πρόσωπο αλλά επειδή ήθελε να ενοποιήσει το Ανάπτυξης με το Υποδομών και Δικτύων..

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ήταν το φαβορί για το υπουργείο Περιβάλλοντος, αλλά η επιθυμία του Βενιζέλου για τον καθηγητή Λιβιεράτο ανάγκασε τον Σαμαρά να του προτείνει την θέση του αναπληρωτή υπουργού πράγμα το οποίο δεν δέχθηκε ο Κυριάκος.

Ο νέος υπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής Ευ. Λιβιεράτος αλλά και ο νέος υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Αθ. Τσαφτάρης είναι προσωπικοί φίλοι του προέδρου του ΠΑΣΟΚ. Λίγοι θυμούνται ότι ο κ. Τσαφτάρης ήταν στο πάνελ των βασικών ομιλητών στην προεκλογική εκδήλωση του κ. Βενιζέλου στη Βέροια με ακροατήριο αγρότες και νέους αγρότες, κατεβάζοντας θέση υπέρ της αλλαγής της ΚΑΠ, κάτι που δεν αποτελούσε πρόταση του Κ. Σκανδαλίδη, πρώην υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης. Αντίστοιχη είναι η εικόνα και για τον νέο υφυπουργό Εμπορικής Ναυτιλίας Γιώργο Βερνίκο, ο οποίος είναι εδώ και χρόνια τακτικός συνομιλητής και φίλος του κ. Βενιζέλου.
Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ ποντάρει πολλά στον υφυπουργό Εξωτερικών Δημήτρη Κούρκουλα, ο οποίος λόγω χαρτοφυλακίου (όπως συνέβη στο παρελθόν με τη Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου και τον Γ. Παπανδρέου) θα είναι «το μάτι και το αυτί» του κ. Βενιζέλου καθώς δεν θα λείπει από καμία κρίσιμη διαπραγμάτευση με τους Ευρωπαίους εταίρους. Λόγω θέσης και εμπειρίας αλλά και διασυνδέσεων στις Βρυξέλλες.
Σε ό,τι αφορά δε τον Θεόδωρο Παπαθεοδώρου, τον νέο υφυπουργό Παιδείας, θα πρέπει να αναφερθεί ότι δεν αποτελεί μόνο έναν από τους τακτικούς συνομιλητές και φίλους του κ. Βενιζέλου, αλλά και από τους πιο σκληρούς πολέμιους του νόμου της Α. Διαμαντοπούλου στο υπουργείο Παιδείας. Από τη θέση του προεδρεύοντος της Συνόδου των Πρυτάνεων ήταν αυτός που σήκωσε το… λάβαρο κατά του νόμου Διαμαντοπούλου για τα ΑΕΙ με «πύρινες» ανακοινώσεις αλλά και προσωπική αρθρογραφία.

Σε κάποια φάση πρότειναν τον κ. Ρουπακιώτη ή τον κ. Μανιτάκη για υπουργό Εργασίας, αλλά ο Σαμαράς ήθελε στην θέση αυτή έναν δικό του λόγω του …συνδικαλιστικού κινήματος. Έτσι πήρε στην θέση αυτή ο κ. Βρούτσης.

Η απουσία του κ. Δήμα από την κυβέρνηση εξηγείται με την …απουσία του κατά την προεκλογική περίοδο, αλλά και την ενόχληση της Συγγρού απο το υπερκομματικό προφίλ που έκτιζε επί κυβέρνησης Παπαδήμου και μετά.

Για να κλείνουμε αποτελεί αδικία κατά την γνώμη μας η μη τοποθέτηση του Γιάννη Μιχελάκη στην θέση του κυβερνητικού εκπρόσωπο. Επειδή η αλήθεια είναι ότι και δουλειά έβγαλε και δεν έχει προσωπική ατζέντα. Με την τοποθέτησή του διαφώνησε ο Βενιζέλος, λόγω των σκληρών τοποθετήσεών του εναντίον του κατά καιρούς. Έτσι ο Σίμος Κεδίκογλου βρέθηκε κυβερνητικός εκπρόσωπος εκεί που δεν το περίμενε