Λάσπη αντί για ψάρια ψαρεύουν οι ψαράδες στον Αμβρακικό, και όπως είναι φυσικό η ανησυχία τους έχει φτάσει στο κατακόρυφο.
Αιτία αυτής της δυσάρεστης κατάστασης που επικρατεί, είναι τόσο οι υψηλές θερμοκρασίες, όσο και το ότι ο Αμβρακικός έχει κατακλυστεί από νιτρικά, με αποτέλεσμα ο Αμβρακικός να έχει γεμίσει με φυτοπλαγκτόν.
Το φυτοπλαγκτόν προσκολλάται πάνω στα δίχτυα των ψαράδων, τα βυθίζει και αυτά λασπώνουν.
Λόγω του φαινομένου αυτού, που οι διαστάσεις τους είναι απρόβλεπτες, δεν είναι λίγοι οι ψαράδες που σταμάτησαν να ψαρεύουν.
Βέβαια οι ίδιοι οι ψαράδες παραδέχονται ότι η «γλίτσα», έτσι ονομάζουν το φαινόμενο αυτό, έχει εμφανιστεί και άλλες φορές στον Αμβρακικό, ωστόσο την συγκεκριμένη περίοδο ξεπέρασε κάθε προηγούμενο...
Από την Ομοσπονδία Αλιευτικών Συλλόγων Ηπείρου γίνεται λόγος για ένα επιπλέον «χτύπημα» στον χώρο της αλιείας.
Οι αλιείς διαμαρτύρονται, γιατί, όπως υποστηρίζουν, η αλιεία είναι ο μοναδικός κλάδος του πρωτογενούς τομέα που δεν είναι ασφαλισμένος απέναντι στα ακραία φυσικά φαινόμενα.
Αυτό έχει ως συνέπεια να εξαιρείται από την πολιτική των επιδοτήσεων, κάτι που αναγκάζει όλο και περισσότερους ψαράδες να εγκαταλείπουν το επάγγελμα.
Είναι ενδεικτικό ότι από τους 3.000 αλιείς που δραστηριοποιούνταν στην περιοχή του Αμβρακικού, έχουν απομείνει περίπου οι μισοί.
Αιτία αυτής της δυσάρεστης κατάστασης που επικρατεί, είναι τόσο οι υψηλές θερμοκρασίες, όσο και το ότι ο Αμβρακικός έχει κατακλυστεί από νιτρικά, με αποτέλεσμα ο Αμβρακικός να έχει γεμίσει με φυτοπλαγκτόν.
Το φυτοπλαγκτόν προσκολλάται πάνω στα δίχτυα των ψαράδων, τα βυθίζει και αυτά λασπώνουν.
Λόγω του φαινομένου αυτού, που οι διαστάσεις τους είναι απρόβλεπτες, δεν είναι λίγοι οι ψαράδες που σταμάτησαν να ψαρεύουν.
Βέβαια οι ίδιοι οι ψαράδες παραδέχονται ότι η «γλίτσα», έτσι ονομάζουν το φαινόμενο αυτό, έχει εμφανιστεί και άλλες φορές στον Αμβρακικό, ωστόσο την συγκεκριμένη περίοδο ξεπέρασε κάθε προηγούμενο...
Από την Ομοσπονδία Αλιευτικών Συλλόγων Ηπείρου γίνεται λόγος για ένα επιπλέον «χτύπημα» στον χώρο της αλιείας.
Οι αλιείς διαμαρτύρονται, γιατί, όπως υποστηρίζουν, η αλιεία είναι ο μοναδικός κλάδος του πρωτογενούς τομέα που δεν είναι ασφαλισμένος απέναντι στα ακραία φυσικά φαινόμενα.
Αυτό έχει ως συνέπεια να εξαιρείται από την πολιτική των επιδοτήσεων, κάτι που αναγκάζει όλο και περισσότερους ψαράδες να εγκαταλείπουν το επάγγελμα.
Είναι ενδεικτικό ότι από τους 3.000 αλιείς που δραστηριοποιούνταν στην περιοχή του Αμβρακικού, έχουν απομείνει περίπου οι μισοί.
