Τρίτη 29 Μαρτίου 2011
Τα συμφέροντα της Ελλάδας στη Λιβύη
Ευρυπίδης Στυλιανίδης
Βουλευτής Ροδόπης και Γραμματέας Πρόγραμματος ΝΔ
Στην εξωτερική πολιτική δυστυχώς δεν υπάρχουν εχθροί και φίλοι με την έννοια που αντιλαμβανόμαστε εμείς οι Έλληνες। Υπάρχουν συμφέροντα που είτε συγκρούονται, είτε συνασπίζονται। Η χώρα μας οφείλει να λαμβάνει υπόψη της αυτήν την πραγματικότητα διότι όσες φορές την παραγνώρισε το πλήρωσε η ίδια ή ο λαός μας। Η Ελλάδα συμμετέχει υποστηρικτικά και όχι επεμβατικά στο μέτωπο που έχει συνάψει η συμμαχία, με στόχο την προστασία του Λιβυκού λαού αλλά βεβαίως και την κατοχύρωση των ευρύτερων γεωστρατηγικών ευρωατλαντικών συμφερόντων.
Η Κυβέρνησή μας βρίσκεται σε δύσκολη θέση διότι βλέπει συνεχώς να γκρεμίζονται οι παραδοσιακές της συμμαχίες και βασικοί της προσανατολισμοί. Παραδείγματος χάριν, τελείωσε η πολιτική του τρίτου δρόμου, γκρεμίστηκε με την υπογραφή του μνημονίου ο σοσιαλιστικός μετασχηματισμός και αντικαταστάθηκε από την νεοφιλελεύθερη προσέγγιση και τώρα αποκαθηλώνεται ο παραδοσιακός φίλος του ΠΑΣΟΚ Μοαμάρ Καντάφι.
Η κυβέρνηση έστριψε πολιτικά προσπαθώντας να παρακολουθήσει τις εξελίξεις να σκεπάσει τη διαχρονική κριτική που δεχόταν από τη ΝΔ. Η αξιωματική Αντιπολίτευση στην υπόθεση της Λιβύης στήριξε αυτή τη μεταστροφή για λόγους εθνικών συμφερόντων. Τρία είναι τα βασικά διακυβεύματα που έχει χρέος να διασφαλίσει η κυβέρνηση Παπανδρέου δια της συμμετοχής της στη σύγκρουση της Λιβύης: α) η κατοχύρωση της ΑΟΖ και της υφαλοκρηπίδας μεταξύ Κρήτης και Λιβύης β) την προστασία των νεοελληνικών συμφερόντων σε κάποιες πηγές ενέργειας της Λιβύης, όπου έχουν ή θέλουν να αποκτήσουν πρόσβαση οι ελληνικές εταιρείες γ) η απαίτηση αποζημίωσης των ελληνικών κατασκευαστικών εταιρειών που αποπέμφθηκαν βίαια από τον Καντάφι πριν μερικές δεκαετίες και οδηγήθηκαν στην καταστροφή.
Η Ελλάδα θα ήταν αδιανόητο να αγνοήσει όλα αυτά τα θέματα, την ώρα μάλιστα που η Τουρκία επιδιώκει έστω και καθυστερημένα να πλασαριστεί πονηρά στην περιοχή. Δεν είναι γνωστό τι έχει μέχρι τώρα διασφαλίσει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ . Ένα όμως είναι βέβαιο, ότι στο παρελθόν δεν πέτυχε ή δεν επιδίωξε αποτελεσματικά να πετύχει μέσω «του φίλου της Μοαμάρ Καντάφι» αυτό που ενδιαφέρει την Ελλάδα στην περιοχή. Ας ελπίσουμε ότι θα το κάνει τώρα.